Wandelroute 'Op pad - Zegenwerp'

Hoewel ik vaak ga wandelen op het nabijgelegen landgoed Haanwijk, is het nu de eerste keer dat ik in Zegenwerp ben. De naam van het landgoed komt van het historische visrecht van de heren van het landgoed. Een zegen is een soort visnet. Water is dan ook een belangrijk onderdeel van deze wandeling, die onder andere langs de Dommel voert. 

Vanaf de parkeerplaats kom ik eerst door een stuk bos. Daar hoor ik al meteen wat roffelende spechten. Het is de tijd voor de spechten om hun territorium af te bakenen en dat doen ze door snel op een boomstam te roffelen. In de bomen zie ik ook al snel de eerste grote bonte spechten. Twee vliegen er steeds achter elkaar aan. Concurrerende mannetjes of een baltsend paartje? Van deze afstand is het niet te zien. Dan hoor ik de luide roep van de zwarte specht, een bijzonder geluid. Helaas krijg ik deze schaarse spechtensoort dit keer niet te zien. 

De route loopt om een waterplas heen, waar ik onder andere een dassenburcht tegenkom met verse sporen. Waarschijnlijk is hier afgelopen nacht nog fanatiek gegraven. Van de dassen zelf geen spoor, maar dat is niet zo vreemd, aangezien ze normaal gesproken pas in de schemer tevoorschijn komen. Wat ik tijdens deze wandeling wel veel zie, zijn staartmeesjes. Ik kom ze continue tegen, regelmatig ook op korte afstand, wat me de gelegenheid geeft om ze een keer goed te fotograferen. Wat zijn dit toch een ontzettend leuke vogeltjes, met hun kleine kopje en lange staart. Even denk ik een zeldzame witkopstaartmees te zien, maar het blijkt een witkoppige te zijn. Niet zo bijzonder, maar wel leuk. Het verschil tussen die twee? De witkop is een ondersoort die vooral in Scandinavië voorkomt, terwijl de witkoppige een gewone staartmees is met toevallig meer wit in het kopje. Het blijft deze wandeling niet bij de staartmeesjes. Overal zijn er vogels aan het zingen en kwetteren. De temperatuur mag dan niet hoog zijn, de lente is duidelijk al in aantocht. Pimpel- en koolmezen, roodborstjes en sijsjes, ze zijn allemaal aanwezig.

Na het stuk door het bos rondom de plas, kom ik bij de Dommel uit. Hier loopt de route nu een heel stuk langs. In het water zwemmen de bekende watervogels als eenden, meerkoeten en futen en ook een aantal kuifeenden. Op verschillende plekken zijn vispassages gemaakt. Hierdoor kunnen de vissen stroomopwaarts komen om zich voort te planten. Midden in het water staat waterkrachtcentrale Dommelstroom, de eerste coöperatieve waterkrachtcentrale van Nederland. Hier steek ik de Dommel over om het water aan de andere kant nog een stuk te volgen.

In de aangrenzende graslanden staat een reiger op jacht en vliegt er een roofvogel rond. Eerst denk ik aan een buizerd, maar als ik beter kijk, zie ik dat het een blauwe kiekendief is! Dat is nog eens geluk hebben, want deze soort staat op de rode lijst. Omdat het een vrouwtje is, had ik haar niet meteen herkend. De mannelijke blauwe kiekendief is veel herkenbaarder. 

De route gaat nu weg van het water en komt weer meer in de bossen uit. Ook kom ik langs enkele woningen, waaronder Huize Zegenwerp, waar het landgoed bij hoort. Hier zie ik ook krokusjes en narcissen, die het lentegevoel nog verder laten toenemen. En ook hier blijf ik staartmeesjes tegenkomen. Ik weet nu al dat ik deze wandeling vaker zal maken, want het is echt de moeite waard.