Op zoek naar blauwe kikkers

Wanneer de temperatuur boven de vijftien graden komt, worden de mannelijke heikikkers ineens wakker en kleuren enkele dagen lang blauw. Wanneer dit is, is dus ieder jaar anders. Enkele jaren op rij ben ik op verschillende plaatsen op zoek gegaan naar dit bijzondere fenomeen, maar meer dan een blauwe glimp op afstand, was me nog niet gegund. Met goede moed begin ik ook dit jaar weer aan een zoektocht. Deze zondag begin maart, is het zonnig en achttien graden, dus de omstandigheden zijn goed. Op waarneming.nl had ik gezien dat in de Zandbergsevennen van de Kampina blauwe kikkers waren gesignaleerd. 

Via een bospad loop ik richting de vennen. Het is meteen een mooie dag met een concert van tientallen vogels met een zanglijster als solist. Even blijf ik staan genieten van deze prachtige zang. Maar al snel loop ik verder, want vandaag zijn de vogels niet het doel van mijn wandeling.

Opeens hoor ik in de verte zachte plopjes, het geluid van mannelijke heikikkers in voortplantingstijd. Lang hoef ik niet te zoeken voordat ik de eerste kikkers zie. Tientallen kopjes komen boven het water uit, maar zijn ook weer zo verdwenen als je te dicht bij komt. Vanaf mijn eerste positie heb ik tegenlicht en dat is ook niet handig, dus ik moet echt even op zoek naar een goede plek. Wanneer ik die gevonden heb, kan het schouwspel beginnen. Al snel zie ik de eerste blauwe kikker!! Wat een ontzettend gaaf moment. En het blijft er niet bij één, tientallen kikkers zijn bezig met een orgie. Overal blauwe kikkers die een vrouwtje zoeken om mee te paren en geregeld zie ik ook daadwerkelijke paringen. Het blauw verschilt ook per kikker. De een heeft alleen een blauwe zweem, terwijl de ander echt felblauw is. Een paar uur lang blijf ik zitten en probeer ik de kikkers zo goed mogelijk op de foto te krijgen. Dat valt nog niet mee met al het riet, maar uiteindelijk ben ik toch best tevreden. Na al die jaren is het eindelijk gelukt en ik ben zo blij als een kind dat jarig is.

Naast de kikkers, valt er zelfs nog meer te genieten. Zo hoor ik het geschreeuw van een paar dodaars en uiteindelijk zie ik ze zelfs in het water duiken, op zoek naar voedsel. Een van de dodaars komt zelfs even voorbijrennen over het water. Deze klein fuutsoort zie ik zelden, dus ook hier ben ik erg blij. Het is een schaarse vogel, die ook nog eens erg schuw is en dus moeilijk te spotten. Aan de andere kant van een ven vliegt ook een koppel kieviten. Ik weet niet of ze elkaar proberen te imponeren of dat ze de wandelaars weg willen jagen, maar ze maken luidruchtige vluchten. Het is echt een heerlijke lentedag met hele fijne waarnemingen.