Een mooie zonnige dag begin november. Ik ben op vakantie in Drenthe en ga deze dag de wandelroute Sprokkelspoor van zeven kilometer lopen vanaf de Zandspeelplaats bij Boswachterij Grolloo. Dit natuurgebied is in beheer bij Staatsbosbeheer en maakt deel uit van het Hart van Drenthe (onderdeel van Nationaal Park Drentsche Aa). Jaren geleden liep ik al een stukje van deze route en ik herinner me nog dat het erg mooi en avontuurlijk was. Ik ben benieuwd of ik het nu nog steeds zo ervaar.
De hele sprokkelroute is twaalf kilometer lang en begint op een andere plek, maar ik kies dus voor de kortere route vanaf de Zandspeelplaats. De route wordt aangegeven door de afbeelding van een mier op stenen of bomen. De sprokkel is namelijk een andere naam voor de Drentse bosmier.
De Zandspeelplaats is een mooie zandvlakte tegen de bossen aan. De wandeling begint op een plankenpad over de zandvlakte heen. Al snel gaat de route het bos in en hoor ik boven me een groep staartmeesjes. Het is een smal pad tussen bomen en planten door, waardoor het een beetje een wildernisgevoel geeft. Geen verharde paden, maar natuur zoals de natuur is. En dat blijft de rest van de wandeling ook zo. Ik loop over zand, mos, bladeren en naalden en af en toe over planken, omdat het waarschijnlijk normaal gesproken erg nat is. Dit is hoe ik het liefste wandel! Al is het soms wel een uitdaging om het pad te volgen door de enorme laag bladeren. Maar voor de verandering mis ik geen enkel punt en loop ik niet verkeerd.
Verrassende uitzichten
Naast de heerlijke natuurlijke ondergrond, is het pad vooral ook kronkelig. Veel bochten en achter elke bocht is iets nieuws te beleven. De beste paddenstoelentijd is inmiddels voorbij, maar er zijn nog genoeg mooie en leuke exemplaren over. Daarnaast veel mooie uitzichten. De ene keer loop ik door een beukenbos en dan tussen de naaldbomen. Dan verschijnt er weer een stukje heide of zie ik ineens een vennetje. Het is echt een schitterende wandeling en ik voel me helemaal één met de natuur. Overigens wordt de wandeling wel steeds uitdagender. Over de route liggen minstens vijftig omgevallen bomen. Sommige zijn met een grote stap te overwinnen, maar veel zijn zo groot dat ik echt moet klimmen. Zo is zeven kilometer nog een flinke afstand en aan het einde ben ik behoorlijk moe. En dan blijf ik ook een keer met mijn voet achter een tak haken, waardoor ik val. Gelukkig zonder ernstige schade.
Onderweg hoor ik regelmatig wat vogels, maar de meesten zitten goed verscholen in de hoge bomen. Ik spot wat goudhaantjes en kuifmezen en een mooie zwarte mees en in de lucht enkele groepen overtrekkende ganzen. Voor de rest moet ik het doen met de geluiden. Meerdere spechten, waaronder de groene specht, die me zoals gewoonlijk weer aan het uitlachen is omdat ik hem niet kan vinden. Daarnaast geeft de Merlin-app nog sijsjes, koperwieken en kramsvogels aan. Hoewel het dus een pittige wandeling is, is het ook adembenemend mooi en sprookjesachtig en zeker een aanrader voor de avontuurlijke wandelaar.
Zandspeelplaats (boven) en graskleefsteelmycena (onder)
Stekeltrilzwam (boven) en zwarte mees (onder)
Reactie plaatsen
Reacties