Komootroute bij Boswachterij Dorst / Blogs

Na een paar maanden van heel weinig tijd, kon ik er begin november eindelijk weer eens op uit trekken. Het is paddenstoelentijd en Boswachterij Dorst schijnt een mooie plek te zijn voor paddenstoelen. Voor het eerst koos ik een komoot wandelroute. Deze is zo'n 6,5 kilometer en heet 'Surae uitkijkplek rondtocht vanuit Achter het gemeentehuis'.

De weersvoorspelling waren fantastisch: een heerlijke dag met stralende zon. Vol verwachting trok ik die ochtend dan ook de gordijnen open om de zon te verwelkomen. Maar de zon had zich verstopt achter een dikke mistlaag. Na een paar uur wachten op opklaringen, besloot ik toch maar in de auto te stappen. Die zon zou vast nog wel tevoorschijn komen.

De wandeling die ik had uitgekozen, begint bij de parkeerplaats van Natuurpoort Bos & Co aan de Vijf Eikenlaan in Oosterhout. Het is nog steeds mistig als ik het bos inga, maar gelukkig zitten paddenstoelen vaak laag bij de grond en zijn daardoor toch goed te zien. Het is een echte herfstdag met veel vallende blaadjes en mooie kleuren. En wat ze zeggen over dit gebied klopt, er zijn heel veel paddenstoelen. In alle soorten en maten en in allerlei kleuren. Ik blijf paddenstoelen fascinerend vinden. De meesten vind ik op de grond, maar ook boomstammen en takken zijn de moeite waard om te checken. Naast de paddenstoelen, is het nu ook de tijd van het mos en vooral een combinatie van die twee is mooi. Regelmatig ga ik op de grond in een poging ze goed te fotograferen. Ik heb mijn macrolens meegenomen en het vergt nog steeds veel oefening om daar echt mooie foto's mee te maken.

Het is voor mij wel wennen om een komootroute te lopen. Je volgt geen paaltjes, maar loopt de route met je telefoon. Daardoor ben ik steeds bezig met op mijn telefoon kijken of ik wel goed loop. Dat bevalt me toch minder goed, omdat je zo minder oog hebt voor de natuur om je heen. Maar het zal ook een kwestie van wennen zijn. Het is wel leuk om nieuwe routes te ontdekken op deze manier.

Een van de redenen om deze route te kiezen, was omdat hij ook langs enkele vennen loopt. Naast de bosdelen met paddenstoelen, heb je zo ook kans op mooie uitkijkpunten en watervogels. De mist is hier echter nog veel dichter en ik zie geen hand voor ogen. Als schimmen zie ik enkele vogels op het water, maar een fatsoenlijke foto maken is helaas onmogelijk. Het is al een hele opgave om te zien welke vogels het zijn. Ik zie in ieder geval wel wat kuif- en krakeenden, een nijlgans en een fuut. Maar verder is het niet waar ik vooraf op gehoopt had. Wel een goede reden om hier nog een keer terug te komen. Op een zandpad had ik nog wel een leuke ontmoeting met een bosmuis! Muizen rennen meestal snel weg als je er aan komt, maar deze bleef rustig rondscharrelen, op zoek naar wat eten. Ik vind ze zo grappig met die kraaloogjes en schattige oren.

Waar ik met paddenstoelen mijn hart kon ophalen, strooide de mist dus verder wat roet in het eten. Maar ik ben lekker buiten geweest en heb toch wat leuke foto's kunnen maken. Van de zonovergoten dag klopte helaas niet veel, tot ik halverwege de terugweg was. Hoe dichter ik bij huis kwam, hoe meer zon er was. Die bleek vlak na mijn vertrek doorgebroken te zijn.... Nou ja, je kunt niet altijd geluk hebben en zowel de natuur als het weer laten zich niet regisseren.