Wandelen in het Kanaalpark

Wanneer we het pad oplopen, zien we onze eerste vogel al; een mooie zilverreiger, verborgen in het riet. In dit natuurgebied met veel water, zijn altijd veel reigers te vinden, zowel de zilverreiger als de blauwe reiger komt hier voor. In de plassen in het gebied leven veel watervogels. Een paar kuifeenden en een krakeend laten zich goed zien op deze dag en ook de waterhoentjes en meerkoetjes komen even poseren. In een boom zitten een paar aalscholvers die uitkijken over het landschap. 

Het weer valt wel iets tegen deze dag, want de zon laat zich niet zien. Gelukkig regent het ook niet, dus we worden in ieder geval een keer niet nat. Als we tenminste goed uitkijken voor alle plassen die op het pad liggen. Aan modder geen gebrek. Langs het pad groeit veel riet en daar horen we een het mooie gezang van een Cetti's zanger. Dit kleine vogeltje is nog niet zo gemakkelijk gevonden, want hij verstopt zich graag in oevergewassen. Af en toe zien we een bruine schim die over de takken in het water loopt. Na lang wachten krijgen we eindelijk een seconde de kans om hem of haar op de foto te zetten. Mooi is de foto niet, maar het is wel heel leuk om dit vogeltje te zien, want dat gebeurt niet zo vaak. Voor mij is het zelfs pas de tweede keer in mijn leven! 

In de bomen zijn ondertussen de kool- en pimpelmeesjes ook al in voorjaarsstemming en zingen er vrolijk op los. Iets later zien we ook twee staartmeesjes in de bomen. Zij zitten nauwelijks stil en als ze even stilzitten, zit er natuurlijk altijd een tak in de weg. Maar het is niet erg als we geen goede foto hebben. Het zien en horen van al deze vogeltjes is al genoeg om gelukkig van te worden. Helemaal als we op een gegeven moment twee keer een ijsvogel langs zien schieten. Dat blijft altijd een mooi moment. In een boom zit een wat grotere vogel. Het duurt even voordat we die kunnen identificeren als een groene specht. Zo hoog in de boom zie je ze niet vaak. 

De grootste verrassing van de dag is echter geen vogel, maar een zoogdier. In de verte zien we iets liggen en dat blijkt een vos te zijn! Deze ligt rustig te slapen en kijkt alleen af en toe op als hij iets hoort. Iets verderop ligt zelfs nog een tweede vos te slapen. Behalve in de Amsterdamse Waterleiding Duinen heb ik nog nooit een vos in het wild gezien, dus mijn dag is sowieso geslaagd. Omdat ze erg ver weg liggen en we ze natuurlijk niet willen storen, is een goede foto opnieuw geen optie, maar dat mag de pret niet drukken.