Hoewel ik inmiddels al bijna vergeten ben dat ik op vakantie was, zijn nog niet alle wandelingen online. Zo ook deze zeer mistige wandeling van 5 kilometer door de Gasterse Duinen. Dit heidelandschap ligt midden in de Drentsche Aa en maakt deel uit het Drents Landschap.
Ik koos voor dit gebied omdat hier al enkele dagen een klapekster wordt gezien. Dat is een voor Nederland zeldzame soort die hier overwintert en die ik heel graag eens in het echt wil zien. De omstandigheden zitten echter niet mee, want het is een mistige dag. Wanneer ik vertrek lijkt het mee te vallen, maar het zicht wordt steeds slechter. Dat belooft niet veel goeds, maar de hele dag maar binnen zitten, vind ik helemaal niets. Ter plekke aangekomen, begin ik aan de (paarse) paaltjeswandeling door het gebied. Die begint in een duinachtig heidegebied, waar ik veel bedauwde spinnenwebben zie. Het pad gaat vrijwel direct omhoog en vanaf een duinheuvel heb ik (mistig) uitzicht over het Achterste Veen. In de duinen grazen een paar heidekoeien en ik hoor diverse vogels overvliegen, waaronder koperwieken, graspiepers en kleine rietganzen. Door de mist zie ik ze echter niet.
Het landschap wordt iets bosachtiger en ik probeer een roepende specht te vinden, als er ineens een houtsnip opvliegt die vlak bij me verscholen zat. Amper van de schrik bekomen, vliegt er nog een tweede op. Helaas vliegen ze zo snel weg, dat ik ze niet op de foto krijg. Zo zie je nooit een levende houtsnip, en zo twee dagen achter elkaar! Helaas zonder tastbaar bewijs. Wat verder op de route zit er een groepje goudhaantjes in de bomen en ze laten zich goed zien. Ook een zwerm sijsjes is aan het foerageren en meerdere keren zie ik een hele grote zwerm pimpelmezen. Zoveel heb ik er nog nooit bij elkaar gezien.
Aan het einde van de route kom ik weer bij het duinachtige heidestuk terecht en ineens zie ik in de verte een vogel een valkachtige vlucht maken. Het is een klapekster! Hij neemt plaats in het topje van een dode boom en ik probeer zo snel mogelijk dichterbij te komen. Dan vliegt hij echter nog een keer op, duikt naar de grond en is verdwenen. Dit keer is de prooi schijnbaar gevangen. Vanwege de mist en de afstand is de foto verschrikkelijk slecht, maar eindelijk heb ik er een gezien!
Vlak voor ik weer bij de auto ben, loop ik ook nog langs een hunebed. Die zijn er uiteraard heel veel in Drenthe, maar tijdens wandelingen kom ik ze toch niet zo vaak tegen.
Slanke kogelspin (boven) en goudhaantje (onder)
Hunebed (boven) en heidekoe (onder)
Reactie plaatsen
Reacties