En toen was het alweer bijna twee maanden geleden dat ik mijn laatste blog postte. Inmiddels op vakantie geweest (die blogs volgen nog) en een paar wandelingen gemaakt. Een daarvan was in augustus door het Deelerwoud, een schitterend natuurgebied met bos en heide. Ik neem de groene route, genaamd Hartenhulberg, van ruim acht kilometer.
Augustus is de tijd van de bloeiende heide en die is hier volop. Vanaf de parkeerplaats loop je een bospad op, maar al snel is aan de rechterkant de heide te zien. Een paarse deken, waar allerlei leven te ontdekken is. Het is een vrij warme dag en op het zandpad door de heide, is het flink zweten. De zon zorgt er echter wel voor dat de vlinders en veel andere insecten lekker actief zijn. Op meerdere plekken ligt poep, achtergelaten door de Schotse hooglanders die hier grazen. Die poep trekt vliegen en mestkevers aan. In sommige vlaaien zitten meer dan tien kevers te snoepen. Het klinkt vies, maar het is wel een fascinerend schouwspel.
Vlinders houden ook van de heide en ik zie verschillende soorten, maar toch vooral hooibeestjes en kleine vuurvlinders. Gelukkig ook een enkel blauwtje, heivlinders en wat grasmotten. Verder komen er veel bijensoorten op de heide af en zijn er diverse sprinkhaansoorten te vinden. Wat klein spul betreft, is er dus genoeg te zien tijdens deze wandeling. In augustus is het met vogels altijd wat rustiger. Zij komen bij van het broedseizoen en het voeren van de jongen. Bovendien gaan veel vogels nu in de rui en dat kost ook veel energie, waardoor ze minder zichtbaar zijn. Wel zie ik enkele roodborsttapuiten, die vanaf een hogere struik de omgeving in de gaten houden en nog een enkele andere soort. Mooi is dat er in de lucht wat raven overkomen, vergezeld van hun kenmerkende geluid.
Schotse hooglanders
Een deel van de route gaat over een fietspad en dat vind ik het minst interessante deel. Wanneer de route weer de heide opgaat, rust ik even uit op een bankje. Opeens komt een Schotse hooglander stier rustig aanlopen en gaat op een paar meter afstand staan grazen. Wat zijn het toch een mooie dieren. Na een poosje loop ik weer verder en kom langs het pad nog een stier tegen. Deze oogt wat onrustiger en ik ga even van het pad af om een kleine omweg te nemen.
De route gaat een stuk over een vrij smal zandpad door de heide heen. Hier zag ik vorig jaar nog een gladde slang, een hele bijzondere waarneming! Die zie ik dit jaar niet, maar wel een mooie zandhagedis. En natuurlijk ook hier genoeg insecten en enkele vogels. Langzaamaan gaat het pad meer bosachtig terrein in. De verkoeling van de bomen is welkom, want het is behoorlijk warm. Ik ben inmiddels een heel eind op weg. Het laatste stuk gaat richting de parkeerplaats met aan de rechterkant bos en de linkerkant heide. Het was voor mij de tweede keer dat ik deze route liep en opnieuw zeer de moeite waard.
Bosmestkever (boven) en heidezandbij (onder)
Schotse hooglander (boven) en zandhagedis (onder)
Gladde slang (archief)
Reactie plaatsen
Reacties