Stuifzandroute over Hulshorsterzand

De route begint al snel met een fikse klim door het zand. Maar vanaf het uitzichtpunt heb je wel een mooi uitzicht over het stuifzandgebied. Na de afdaling gaat het nog een stuk verder door het zand, wat best vermoeiend is. Wel leuk is het dat in het zand allerlei insecten te zien zijn en sporen van allerlei onbekende diersoorten. Uiteindelijk gaat het zand over in bos, waar vooral veel dennen groeien. Maar ook enkele loofbomen, en in een ervan, een eik, zie ik een fluiter! Dit is mijn eerste visuele ontmoeting met deze vogel, en hij is echt prachtig met zijn mosgroene verenkleed. De eiken zijn ook geliefd bij de meikevers, die er met tientallen omheen vliegen. Daarbij maken deze grote kevers ook behoorlijk wat herrie. 

Het bos wisselt af met heide en daar hoor ik veel boompiepers. Het waait best stevig en misschien is dat de reden dat ik ze wel hoor, maar niet zie. Ze zitten vandaag in ieder geval niet in de boomtoppen, zoals ik eigenlijk gewend ben. In de heide zitten ook weer allerlei insecten, waaronder vlinders en ook zie ik een hagedis. Heel opvallend vind ik het dat ik op het zandpad door de heide weer een dode spitsmuis vind. Dit was gisteren op een totaal andere plek ook al het geval. Hoe en waarom deze muizen hier dood liggen, is mij een raadsel. 

Het landschap wisselt steeds af tussen bossen, heide en stuifzand. Het is ook behoorlijk glooiend, waardoor ik soms een mooie uitkijk over het gebied heb. Het laatste deel van de wandeling gaat alleen door het zand. Dit is het zwaarste stuk van de wandeling, want het gaat soms ook behoorlijk heuvelop. Wel is het een mooi stuk, dus dat maakt veel goed.