Wandelroute Belversven op de Kampina

De wandeling, die is aangegeven met rode pijltjes, begint bij de parkeerplaats aan de Posthoornseweg in Oisterwijk. Wanneer ik de auto uitstap, wordt ik direct getrakteerd op een concert van tientallen vogels. Luid zingen ze me toe als ik het bos inloop. Een schitterend privéconcert en dat helemaal gratis. Terwijl ik geniet van de zingende vogels, snuif ik de verse lentelucht op. Dit wordt een heerlijke wandeling.

In de bomen hoor en zie ik een grote variatie aan vogels, waaronder uiteraard kool- en pimpelmezen, maar ook staartmeesjes, boomklevers en een bonte specht. De bomen zijn nog grotendeels kaal, maar toch zie je al een groene zweem in het bos. Het teken dat de lente echt is begonnen en de natuur tot bloei gaat komen. Na het bospad gaat de route een stukje over de Posthoornseweg, waar vroeger de postkoetsen van Oisterwijk naar Haaren reden. Aan de linkerkant zijn wat akkers met een paar mooie bloeiende sleedoorns aan de rand. De route gaat weer het bos in en ik kom bij het beekje de Rosep, dat hier door het bos stroomt. Ik steek het beekje over via de eerste stenen brug in dit gebied. De brug heet Stenen Heul, wat verwijst naar de betekenis van heul: boogvormige brug en heuvel. 

Even verderop kom ik bij een grote heidevlakte, die nu grotendeels onder water staat. Ook het zandpad is op sommige plaatsen erg nat en modderig. Ik probeer de droogste stukken te vinden om droge voeten te houden, maar dat lukt toch weer niet. Ik heb een enorm talent voor het kiezen van de stukjes die dieper zijn dan verwacht en kom dan ook regelmatig met natte voeten thuis. Je kunt maar ergens goed in zijn. Gelukkig zijn er ook plassen waar wat takken zijn neergelegd, waar ik balancerend overheen loop. Het is in ieder geval wel een avontuurlijke wandeling op deze manier. 

Na weer een stukje door het bos kom ik bij het Belversven aan. Hier moet ik even goed opletten, want de pijltjes geven aan dat ik naar rechts moet, maar de route gaat linksaf. Vanaf een zandvlakte kijk ik over het ven uit en daar zie ik ook de pijltjes die wel de goede richting aangeven. In het water zwemt een groep grauwe ganzen en op het zand zie ik een grote vos. Voor mij de eerste keer dat ik deze zeldzame vlinder zie, dus een mooi moment. Aan de andere kant van het zand, staat ook veel water en daar hoor ik kikkers kwaken. Ook de heikikker, die ik graag in voortplantingskleed wil zien. Het blijft echter bij geluiden, want er is zoveel riet, dat ik de kikkers zelf niet kan zien. De route gaat om het ven heen en ook hier zijn stukken pad ondergelopen en moet ik acrobatische toeren verrichten om er droog overheen te komen. Aan de linkerkant van het ven staat veel riet en bloeit de wilde gagel. Vanuit de struiken komt het geluid van vogels, maar ze zijn moeilijk te spotten.

Aan de andere kant van het ven is het meer bosrijk en daar kan ik wel enkele vogels spotten, waaronder een kuifmees en enkele tjiftjafs. Die laatste zijn pas net teruggekeerd vanuit het zuiden. Vanaf een heideveld komt een torenvalk aanvliegen die hoog in een boom plaatsneemt en zich mooi laat fotograferen. Op de grond schiet een levendbarende hagedis weg. Zoals ik al eerder zie, het is echt een fantastische wandeldag met veel mooie momenten. Ik neem even plaats op een bankje aan het ven en zie op het water nog wat futen en enkele kuifeenden. In het zand zijn enkele grijze zandbijen op zoek naar een partner om mee te paren. Wanneer ik verder loop, kom ik een groep paarden tegen. Die worden hier ingezet om de heide open te houden. De omgeving wordt nu weer wat bosachtiger en gaat van het van weg. 

Door het bos kom ik nog een keer bij de Rosep die hier romantisch door het landschap kronkelt. Ik steek hem over via een houten bruggetje. Het water is oranjebruin van kleur en dat laat zien dat er kwelwater inzit. Een hele gezonde beek dus met een goede waterkwaliteit. Via het bos kom ik uiteindelijk aan het einde van de route. Een heerlijke wandeling van ruim vijf kilometer waarin de lente volop aanwezig was.

Wandelroute Belversven